Loading ...

Winamp, iTunesWindows Media PlayerReal PlayerQuickTimeWeb ProxyUP THE IRONS**SIMPLY THE BEST***SIMPLY THE FIRST
Όλα ξεκίνησαν πριν από πολλά χρόνια όταν έπεζα ροκ τραγούδια για τους φίλους που έρχονταν στο σπίτι και ακούγαμε παρέα τις μουσικές που διάλεγα.
Τα
χρόνια μπορεί να έχουν περάσει,
αλλά
δεν έχω ξεχάσει την παλιά συνήθεια να παίζω καλή μουσική.
Έτσι συνεχίζω
πάλι να παίζω όπως παλιά,
αυτή τη
φορά μέσω του Διαδικτύου,
και κάθε μέρα μεταδίδω παλιό καλό rock για τους παλιούς φίλους που μπορεί να μην βλέπω πια συχνά αλλά μέσα απο αυτή τη ραδιοφωνική συχνότητα τους έχω πάλι κοντά μου.
Αν θέλετε λοιπόν να ακούσετε καλό ροκ από τη δεκαετία του εξήντα, τη δεκαετία του εβδομήντα και την δεκαετία του ογδόντα...
Είστε στο σωστό μέρος.


Μείνετε συντονισμένοι στο ''Up The Irons web Radio''

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΕ ...ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ

Με τα γράμματα ποτέ δεν ήμουν πολύ καλός, κατάλαβα ότι το διδακτικό σύστημα της εποχής δεν είχε να μου προσφέρει και πολλά.

Κάθε φορά που έπρεπε να κάτσω να διαβάσω κάτι το μυαλό μου έτρεχε εκεί έξω, στους δρόμους, στης πλατείες, στα club, στην παρέα μας, στους φίλους μου, και τότε ήταν μια εποχή που δενόσουν πιο πολύ με τον κόσμο, γιατί ήταν πιο αγνή εποχή, πρέπει να το έβλεπες για να το καταλάβαινες, κάτι σαν της ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε διαφορετικές εποχές και ανθρώπους πιο αγνούς.

Ας αφήσουμε τον κόσμο γύρω μας, που στην τελική δεν φταίει και σε τίποτα γιατί έτσι αναγκάστηκε να γίνει, αυτή είναι πια η εποχή μας και η εξέλιξη του είδους μας.

Συμφέρον πια για το κάθε τι, ας είναι.

Από μικρός παράτησα το σχολείο που έβλεπα ότι δεν είχε να μου προσφέρει κάτι, μιας και τα ενδιαφέροντά μου ήταν η μουσική, το γήπεδο, τα καθημερινά μας ξενύχτια με την παλιοπαρέα...

Ξύπναγα της καθημερινές μετά της 2 με 3 το μεσημέρι, το τηλέφωνο τότε έγραφε μια μονάδα όσο και να μίλαγες, έτσι λοιπόν είχε δεχτή μια μικρή τροποποίηση.

Μιλάω για της παλιές αναλογικές συσκευές, ξεβιδώναμε το ακουστικό και το μικρόφωνο και συνδέαμε τα καλώδια με το στέρεο και έτσι το μετατρέπαμε σε κονσόλα ραδιοφωνική που μιλάγαμε με ανοικτή ακρόαση σε μικρόφωνο και ο άλλος άκουγε σε ηχεία από τον ενισχυτή του.

Μια συνομιλία της εποχής είχε ως εξής:

- ρε συ, έχεις ακούσει το τάδε κομμάτι από τους τάδε?

- Όχι για βάλε!

Μέχρι να τελειώσει κανείς δε μίλαγε, μετά ήταν η σειρά του άλλου να παίξει.

Ατελείωτες ώρες συνομιλιών.

Αφού βαρυόμασταν αυτή τη φάση μετά ήταν ώρα για έξω, χωρίς δραχμή στην τσέπη η σε σπάνιες περιπτώσεις με πολύ λίγα χρήματα, περνάγαμε ζωή χαρισάμενη, δεν χρειαζόμασταν λεφτά τα πολύ λίγα που μας έλειπαν τα ζητάγαμε απ τους περαστικούς που συναντούσαμε όλη μέρα στο δρόμο, το λεγόμενο σπορ της εποχής μας, το λέγαμε ‘τράκα’. Το ονομα του 'Lemmy' ειναι απο το ιδιο σπορ... :)

Τίποτα απ τον έναν, λίγα απ τον άλλον, ένα τσιγάρο απ τον επόμενο, και … όταν πια μαζεύαμε αυτά που θέλαμε για της υποχρεώσεις της ημέρας η οποίες ήταν, πρώτα τα τσιγάρα μας, μετά ο καφές μας, κα ‘να σουβλάκι για το απόγευμα και το ποτό μας για το βράδυ στο club, α! μαζεύαμε κα ‘να ψιλό και για το ταξί της επιστροφής μας μιας και ήταν μια ώρα δύσκολη, να μην περπατάμε βραδιάτικα αρκετά χιλιόμετρα είχαμε κάνει όλη μέρα, αργότερα που έγινε να είναι τα πρωινά τσάμπα τα λεωφορεία, μετά το ‘RAINBOW’ το ταξί αντί για Ηλιούπολη, πήγαινε στο παλιό αεροδρόμιο του ελληνικού, όπου εκεί έβρισκες κάθε καρυδιάς καρύδι απ όλα τα ξενυχτάδικα της Αθήνας, και πίναμε το καφεδάκι μας, πήγαινε η ώρα 5 το πρωί και την κάναμε κυριλέ κυριλέ με το λεωφορείο για σπίτι...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου