Loading ...

Winamp, iTunesWindows Media PlayerReal PlayerQuickTimeWeb ProxyUP THE IRONS**SIMPLY THE BEST***SIMPLY THE FIRST
Όλα ξεκίνησαν πριν από πολλά χρόνια όταν έπεζα ροκ τραγούδια για τους φίλους που έρχονταν στο σπίτι και ακούγαμε παρέα τις μουσικές που διάλεγα.
Τα
χρόνια μπορεί να έχουν περάσει,
αλλά
δεν έχω ξεχάσει την παλιά συνήθεια να παίζω καλή μουσική.
Έτσι συνεχίζω
πάλι να παίζω όπως παλιά,
αυτή τη
φορά μέσω του Διαδικτύου,
και κάθε μέρα μεταδίδω παλιό καλό rock για τους παλιούς φίλους που μπορεί να μην βλέπω πια συχνά αλλά μέσα απο αυτή τη ραδιοφωνική συχνότητα τους έχω πάλι κοντά μου.
Αν θέλετε λοιπόν να ακούσετε καλό ροκ από τη δεκαετία του εξήντα, τη δεκαετία του εβδομήντα και την δεκαετία του ογδόντα...
Είστε στο σωστό μέρος.


Μείνετε συντονισμένοι στο ''Up The Irons web Radio''

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

FLIGHT 6 6 6

Η Μεγαλύτερη HEAVY METAL μπάντα όλων των εποχών!

ΟΙ IRON MAIDEN φίλες και φίλοι.

Πολυαγαπημένο συγκρότημα με εκατομμύρια οπαδών σε όλο τον κόσμο.

Δεν μιλάμε για ένα τυχαίο γκρουπ, μιλάμε για μια δύναμη που μόνο αν τη νιώθεις τη καταλαβαίνεις, κάτι το οποίο ένιωσα από πολύ μικρός, αρχές της χρυσής δεκαετίας του HEAVY METAL. Ήμουν οπαδός του πιο ακραίου για την εποχή γκρουπ, Οπαδός των MOTORHEAD και όσο κι αν ακούγετε περίεργο οι MOTORHEAD ήταν οι κορυφή του HEAVY METAL στης αρχές της δεκαετίας του ογδόντα, με ύμνους που ακούγονται με το ίδιο κέφι ύστερα από 30 χρόνια σχεδόν…

Τα χρόνια περνάνε γρήγορα, μη δίνετε και πολύ σημασία, σημασία έχει να περνάμε καλά τη κάθε μας μέρα.

Η Αυτοκρατορία των MOTORHEAD έπεσε όμως με την είσοδο του BRUCE DICKINSON στη Σιδηρά Παρθένο.

Ο Κόσμος φανατίστηκε όσο ποτέ, μια καινούργια λατρεία άρχιζε, δεν υπήρχε κάτι παρόμοιο και ούτε θα υπάρξει.

Μιλάω για το The Number Of The Beast, ένα άλμπουμ που δημιούργησε τους πιο αφοσιωμένους και πιστούς οπαδούς, που από τότε και μετά άκουγαν σχεδόν μόνο τους δίσκους του συγκροτήματος.

Πλήρη ήταν τότε η εξάρτηση και στη ψυχή και στο σώμα (ντύσιμο).

Έπρεπε να το ζούσες για να το καταλάβεις αυτό.

Ας τα αφήσουμε αυτά για κάποια άλλη φορά…

2009 και οι IRON MAIDEN δηλώνουν και πάλι παρόν, και όχι μόνο αυτό αλλά μας υπενθυμίζουν ότι είναι αποφασισμένοι να συνεχίζουν ακάθεκτοι και να πρωτοπορούν!!!

Επιστρέφουν με μία ταινία με υψηλή παραγωγή πράγμα που τους αντιπροσωπεύει απόλυτα στην κάθε τους δουλειά άλωστε.

Άριστα γυρίσματα από τους SAM DUNN, και SCOTT MC FADYEN, που χρειάστηκαν περίπου 1 έτος για να διαλέξουν ανάμεσα σε 500 ώρες υλικού που χρειάστηκαν 5 ήπειροι και 70000 χιλιόμετρα για να το συλέξουν.

Ένα ταξίδι σε ολόκληρο τον κόσμο που το συγκρότημα για πρώτη φορά μας αφήνει να μπούμε και να συνταξιδέψουμε μαζί τους σε χώρες σε συναυλίες, αλλά και προς τιμήν τους και σε πολύ προσωπικές τους στιγμές.

Παρακολουθήστε την ταινία αγοράζοντας το DVD και καλέστε τα αγαπημένα σας πρόσωπα να τους δείξετε το πως αυτή η μουσική καταφέρνει να ενώνει τους λαούς όλης της Γης.


Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

THE HISTORY OF EDDIE


. IRON MAIDEN δεν γίνετε δίχως τον Eddie αυτή την νευρώδη μορφή της μασκότ του group που κατά κάποιο τρόπο είναι το σήμα κατατεθέν και τόσο αναπόσπαστα δεμένο μαζί τους.

Ο ενσαρκωτής της πρωτότυπης ιδέας που διακοσμεί τα album, poster, t-shirts, του συγκροτήματος απέχει πολύ από το πρωτότυπο κεφαλάκι που ξεκίνησε να έχει η μπάντα στο ξεκίνημα της καριέρας της πίσω στη δεκαετία του 1970

Ο DaveLightsBeasley από χρόνια συνεργάτης του συγκροτήματος, ήταν υπεύθυνος για την οργάνωση των θεαματικών ζωντανών παραστάσεων των Iron Maiden από τις πρώτες εμφανίσεις τους.

Αν και ήταν πάντα πολύ φιλόδοξος και είχε ιδέες και οράματα πολύ προχωρημένα για την εποχή του, ο προ υπολογισμός τότε δεν ήταν αυτός που θα του επέτρεπε να πραγματοποιήσει όλα όσα θα ήθελε σχετικά με τα special effects.

Γι αυτό και η πρώτη προσπάθεια του συγκροτήματος για διακόσμηση στο πίσω μέρος της σκηνής αρκέστηκε στο όνομα του συγκροτήματος το οποίο αναβόσβηνε κάτω από μία μάσκα που είχε αποκτηθεί χωρίς άδεια από μία σχολή καλών τεχνών.

Μέσα σε χρόνο μηδέν επινοήθηκε ο Eddie, και αποτέλεσε τον πρόδρομο χιλιάδων απεικονίσεων από περιπέτειες που παραλληλίζονταν με την καριέρα των Maiden.

Με τον καιρό από σκέτο κεφάλι απόκτησε σώμα και όχι μόνο, σιγά σιγά θα εμφανίζονταν με το συγκρότημα πάνω στην σκηνή και στο τέλος θα κυριαρχούσε.

Το υπόλοιπο της εικόνας του κεφαλιού θα το ζωγράφιζε ο ανερχόμενος καλλιτέχνης Derek Riggs.

Η επαφή του με τους Maiden έγινε μέσω του manager τους, τον Rod Smallwood .

Όλα άρχισαν μια μέρα που ο Smallwood επισκεύτηκε ένα στέλεχος της ΕΜΙ και πίσω από το γραφείο του κρεμόταν μια αφίσα ζωγραφισμένη από τον Derek Riggs.

H επαφή έγινε και από τότε ο Eddie άρχισε να εκπροσωπεί τους Maiden σε όλες της εμφανίσεις τους παγκοσμίως με απόλυτη επιτυχία.

Σε οποιοδήποτε σημείο του φαινόμενου Iron Maiden και αν αναφερθείς θα νιώσεις την κρυφή απειλή του Eddie να καραδοκεί.

Όσο ακόμα γίνονται Live από το συγκρότημα το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Eddie θα είναι πάντα εκεί!!!

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Στην εποχή που ζούμε και καθώς τα χρόνια διαβαίνουν τα μονοπάτια της ζωής του καθενός από εμάς και γράφουν πάνω μας, μια λέξη είναι αυτή η οποία έχει την τάση και διάθεση να εκλείψει από το λεξικό της ζωής και δεν είναι άλλη από την λέξη «άνθρωπος».

Οι συλλαβές και τα γράμματα δεν είναι αυτά που δίνουν ουσιαστική υπόσταση σε μια λέξη, νόημα παίρνει κάθε άψυχο σύμβολο όταν του το δίνουμε εμείς με τη δύναμη του νου και το ατέλειωτο μεγαλείο της ψυχής, από εκεί ξεκινούν και εκεί σταματούν τα πάντα.

Η πολυδιάστατη έννοια της λέξης άνθρωπ

ος είναι ο πυρήνας και το βασικότερο συστατικό της συνταγής δημιουργίας του πλανήτη που ζούμε, η έμπνευση της οποίας είχε ως κύριο δόγμα της την ψυχοσωματική δομή του τέλεια φτιαγμένου και εμπνευσμένου προτύπου που

λέγεται άνθρωπος.

Τι είναι άραγε όμως αυτό που δίνει νόημα και αξία στο ύψιστο όν του πλανήτη και το κάνει να διαφέρει από τα υπόλοιπα, πολύ απλά η ψυχή και το μυαλό, αυτά είναι τα δύο βασικότερα σημεία διαφοράς από όλους τους υπόλοιπους έμψυχους συγκάτοικους μας σε αυτήν εδώ την γη.

Οι κοινωνίες των ανθρώπων αναπτύχθηκαν και απέκτησαν σάρκα και οστά στηριζόμενες στο δυσκολότερο κομμάτι ίσως της πορείας τους

το οποίο δεν είναι άλλο από τις ανθρώπινες σχέσεις, κάτι το οποίο πραγματικά αποδείχθηκε πολύ κρίσιμο για την μέχρι σήμερα ιστορική πορεία του κόσμου, άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά. Το νόημα και η βαθιά σημασία των ανθρώπινων σχέσεων ήταν είναι και θα συνεχίσει να είναι το κύριο ζητούμενο και ο κύριος προβληματισμός της καθημερινής μας παρουσίας, της ζωής μας της ίδιας.

Είναι πάρα πολλοί αυτοί οι οποίοι υποστηρίζο

υν ότι το ανθρώπινο γένος και μαζί του και ο πλανήτης φθίνουν και αυτό είναι ορατό δεν αποτελεί πρόβλεψη πλέον αλλά ρεαλιστική προσέγγιση της πραγματικότητας και αποκλειστικός υπεύθυνος για αυτό είναι η εξαθλίωση των ανθρώπινων σχέσεων και παράλληλα ο εγωισμός και η αλαζονεία του ανθρώπου, ο εξευτελισμός της υπόστασης και του στόχου ύπαρξης αυτού του υπέρτατου όντο

ς.

Η σημερινή εποχή και τα ελεεινά χαρακτηριστικά της είναι εκείνα τα οποία επιδεινώνουν το πρόβλημα και συνάμα το γιγαντώνουν, Παρατηρώ καθημερινά ανθρώπους στους οποίους διακρίνεις πολύ εύκολα ότι είναι αγριεμένοι, ζούνε την δική τους απαξιωτική και εξευτελιστική μοναξιά κρυμμένοι πίσω από έναν υπολογιστή, πίσω από μια φτηνή κοινωνική θέση, από μια δήθεν οικογένεια η οποία τις περισσότερες φορές είναι μια ψεύτικη βιτρίνα, ένα σάπιο άλλοθι. Οι περισσότεροι άνθρωποι

σήμερα δεν αποζητούν πλέον τον διπλανό τους για να μοιραστούν πράγματα, να βιώσουν μαζί τις εμπειρίες της ζωής μέσα από διαφορετικούς ρόλους όπως ο σύντροφος , ο φίλος, ο συνεργάτης, ο συγγενής, προσπαθούν να διαχωρίσουν τις ψυχές σε εκμεταλλευτή και εκμεταλλευόμενο. Ο υλισμός και η αλόγιστη δίψα για εικονική καλοπέραση βοηθάνε όσο τίποτα άλλο στον αποχαρακτηρισμό της κοινωνίας μας από κοινωνία ανθρώπων σε κοινωνία μονάδων προς εκμετάλλευση, αυτοί είναι και οι βασικότεροι λόγοι που δημιουργήθηκαν άνθρωποι απάνθρωποι με το βλέμμα τους για τον συνάνθρωπο να ξεχειλίζει από ιδιοτέλεια, πονηριά, επιθετικό εγωισμό και κακία .

Κάνοντας ένα μικρό ταξίδι στις λεωφόρους της σκέψης και του λογισμού μπορεί πολύ εύκολα να καταλάβουμε τι χρειάζεται ο άνθρωπος για να νοιώσει τον διπλανό του για να τον επιλέξει ανάλογα με το τι αποζητά,

ειλικρίνεια χρειάζεται, δύναμη ψυχής, γνησιότητα, αλήθεια, συμπόνια, σεβασμό και αγάπη.Nα κοιτάς τον συνάνθρωπο σου στα μάτια και να εννοείς αυτά που λες, αξίες χρειάζεται, αξίες που μέσα μας να είναι δόγματα ψυχής, δόγματα ζωής. Αυτές οι απλές λέξεις με τα τεράστια όμως νοήματα δίνουν τον τόνο της διαφορετικότητας, χρώμα χρειάζεται η ζωή μας και νόημα, όλα τα υπόλοιπα μένουν εδω, η ύλη μένει εδώ δεν ακολουθεί κανέναν μας στο ταξίδι της αιωνιότητας και όσο πιο γρήγορα καταλάβουμε όλοι ότι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο, ότι πρέπει να μην αφήσουμε την άθλια εποχή που ζούμε να χαράξει πάνω μας τα ελεεινά χαρακτηριστικά της τόσο καλύτερα θα είναι για εμάς.

Ο άνθρωπος πρέπει να αφήσει το όμορφο τοπίο της ζωής να γίνει το σπίτι του, να πιεί νερό από το ποτάμι της αγάπης, να κολυμπήσει στις απέραντες θάλασσες του έρωτα, να βάλει στο πιάτο της ζωής του τις ανεξίτηλες γεύσεις της ψυχής γεύσεις που χαρίζουν μοναδικές απολαύσεις με νόημα και ουσία, όχι ψεύτικες ρηχές και σύντομες., μόνο έτσι θα μάθει να ζει με ουσία για την ουσία, μόνο έτσι θα κάνει φίλους, συντρόφους της ζωής.Αυτά τα απλά αλλά συνάμα πολύ σημαντικά υλικά αποτελούν την συνταγή της συνύπαρξης σε μια κοινωνία ανθρώπων με καρδιά, ψυχή και μυαλό. Ο άνθρωπος πρέπει να πει ένα μεγαλεπήβολο όχι στην κοινωνία που μαεστρικά προσπαθούν να μας επιβάλουν, στην κοινωνία της απαξίωσης, του εξευτελισμού της ανθρώπινης προσωπικότητας, της αποξένωσης και της δήθεν τεχνολογικής προόδου η οποία από μόνη της αποτελεί μακράν τον Δούρειο ίππο της καταστροφής του, ταφόπλακα στο νόημα της ζωής, των ανθρώπινων σχέσεων και κατ’ επέκταση της ίδιας της κοινωνίας.

Νεκτάριος Δρίτσας

Κυριακή 8 Μαρτίου 2009

IRON MAIDEN LIVE IN ATHENS 1988




20000 άτομα περίπου περίμεναν αυτή την ημέρα πραγματοποίησης ενός ονείρου που εδώ και τόσα χρόνια φαινόταν άπιαστο και σίγουρα θα ήταν λίγοι αυτοί που πίστευαν ότι υπήρχε πιθανότητα να γίνει πραγματικότητα.
Απ’ το 1985 η φήμη ότι οι Iron Maiden έρχονται για συναυλία στην Ελλάδα, από στόμα σε στόμα, στα δισκάδικα άκουγες ερωτήσεις [και πότε θα έρθουν, τι θα παίξουν, που θα παίξουν;] … το 1986 ξανάρχισε πάλι το ίδιο σκηνικό…
Τελικ
ά κατά τον Απρίλη του 1988 ξανάρχισαν οι φήμες, που αυτή τη φορά ήταν αληθινές.
Η ημερομηνία ορίστηκε… Τρίτη και 13 του Σεπτέμβρη στο γήπεδο της Α.Ε.Κ.Το όνειρο θα γινόταν πραγματικότητα οι Maiden στην Ελλάδα για πρώτη φορά.
8:30 μ.μ Maiden Maiden!!! Ιαχές απ όλο το γήπεδο που μέχρι τότε άκουγες μόνο ένα σύνθημα εκεί μέσα [ΑΕΚ ΑΕΚ] ο κόσμος είχε αρχίσει να μαζεύετε από πολύ νωρίς και η αδρεναλίνη είχε φτάσει στα ύψη, ήταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα μια μεταλλική φιέστα. Πανδαιμόνιο είχε δημιουργηθεί. Οι Maiden Εγγλέζοι στο ραντεβού τους, οι πρώτες νότες του Moonchild διέσχιζαν των αέρα.
Οι Maiden ήταν μπροστά μας ολοζώντανοι πάνω στην σκηνή της Νέας Φιλαδέλφειας.Το συγκρότημα δεν άργησε να νιώσει ότι παίζει μπροστά σε οπαδούς-φίλους, ζεστάθηκαν κατευθείαν και η επικοινωνία τους με το κοινό ήταν κάτι παραπάνω από φιλική.Το Ελληνικό κοινό είχε ξετρελαθεί με αυτό που έβλεπε ζωντανά μπροστά του για πρώτη του φορά, με αποτέλεσμα η συναυλία να εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω από … ανεπανάληπτη!Μέσα σε λίγα λεπτά έγιναν ένα με το συγκρότημα και είμαι σίγουρος ότι όσοι βρέθηκαν εκείνη την ημέρα στη Νέα Φιλαδέλφεια απόλαυσαν κάτι το μοναδικό που θα τους μήνη αξέχαστο για όλοι τους τη ζωή.Πάνω στην σκηνή έβλεπες ένα ζωντανό group, ένα ακούραστο και νεανικό συγκρότημα.Ο Steve Harris έκανε αρκετά χιλιόμετρα πάνω στην σκηνή σκοπεύοντας αρκετές φορές το κοινό με το μπάσο του.Ο Murray τραγουδούσε τους στοίχους,ενώ ο Smith προτίμησε να είναι προσηλωμένος στο έργο του.
Ο Dickinson όπως πάντα ήταν αεικίνητος.
Ανέβαινε πάνω στους 2 ειδικούς εξώστες που είχαν στηθεί , μερικές φορές πλησίαζε κοντά στο πλήθος και του μίλαγε: [Φωνάξτε για μένα πλήθος της Αθήνας, θέλω να ακούσω κάτι δυνατό, κάτι που πραγματικά να γ…..! ]Ένας ανοιχτός διάλογος, τους Maiden εκπροσωπούσε ο Bruce και το πλήθος είχε ένα στόμα.Δεν υπήρχε τραγούδι που ακούστηκε και το πλήθος να μην τραγουδάει!
Δεν υπήρχε στιγμή που δεν ακουγόταν η κραυγή [Maiden Maiden]!Είναι στιγμές που δεν
περιγράφονται με λόγια, αν δεν της ζήσης δεν μπορείς να αντιληφθείς. Οι Maiden κατάφεραν και μπήκαν στης καρδιές όλων μας εκείνο το βράδυ!

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Θυμάμαι την πρώτη μου επιρροή που ήταν το the wall των pink Floyd, όταν κυκλοφόρησε ήμουν 11 χρονών μόλις είχα αρχίσει να ακούω μουσική, τα πιο πολλά παιδιά σε αυτή την ηλικία αρχίζουν να ασχολούνται με τη μουσική, ήταν καλοκαίρι μόλις είχα τελειώσει το δημοτικό και το φθινόπωρο θα πήγαινα γυμνάσιο… παντού παιζόταν τότε το the wall … κάποιοι στίχοι του με επηρέασαν όσο τίποτα άλλο για εκείνη την εποχή ήταν έκφραση για της ανησυχίες μου, πρώτη φορά άκουγα κάτι που μίλαγε στην καρδιά μου.

Another Brick in the Wall Part 2 (Waters) 3:56

We don't need no education
We don’t need no tho
ught control
No dark sarcasm in the classroom
Teachers leave them kids alone
Hey! Teachers! Leave them kids alone!
All in all it's just another brick in the wall.
All in all you're just another brick in the wall.



Κάπως έτσι άρχισε το δικό μου ταξίδι με τη μουσική, που τελικά με έκανε να τη διαλέξω για σύντροφο, σε ολόκληρο το υπόλοιπο της ζωής μου.

Από τότε ήταν ο μοναδικός μου φίλος που δεν θα τον έχανα , δεν θα με πλήγωνε, θα με καταλάβαινε, θα μίλαγε αυτός πια για μένα …

Έτσι λοιπόν έγινε

Άρχισα να ψάχνω υλικό, η πρώτη μου κασέτα που θυμάμαι ήταν μια Maxell 60αρα και είχε μέσα το Highway to Hell από τους AC/DC αυτό ήταν η αρχή για να καταλάβω πιο κλάδο θα ακολουθούσα στης σπουδές μου, φυσικά αναφέρομαι στο … HEAVY METAL

Ήταν δύσκολες και πολύ καταπιεστικές εποχές, και δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να εκφράζει της ανήσυχες και επαναστατικές νέες ψυχές.

Το σήμα των Μotorhead έγινε η σημαία μας.

Τα μαύρα δερμάτινα ρούχα με τα ραφτά στην πλάτη, η κονκάρδες, η μπότες, η ζώνες με της σφαίρες, τα περικάρπια με τα καρφιά, τα φουλάρια, έγιναν ο εξοπλισμός μας.

Στρατιώτες της μουσικής.

Η μάχες γινόντουσαν στα γήπεδα, και είχαμε για κάστρα μας τα club και της κερκίδες των γηπέδων, ανάλογα που έμενε ο καθένας, και πία ήταν η αγαπημένη του ομάδα.

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΕ ...ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ

Με τα γράμματα ποτέ δεν ήμουν πολύ καλός, κατάλαβα ότι το διδακτικό σύστημα της εποχής δεν είχε να μου προσφέρει και πολλά.

Κάθε φορά που έπρεπε να κάτσω να διαβάσω κάτι το μυαλό μου έτρεχε εκεί έξω, στους δρόμους, στης πλατείες, στα club, στην παρέα μας, στους φίλους μου, και τότε ήταν μια εποχή που δενόσουν πιο πολύ με τον κόσμο, γιατί ήταν πιο αγνή εποχή, πρέπει να το έβλεπες για να το καταλάβαινες, κάτι σαν της ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε διαφορετικές εποχές και ανθρώπους πιο αγνούς.

Ας αφήσουμε τον κόσμο γύρω μας, που στην τελική δεν φταίει και σε τίποτα γιατί έτσι αναγκάστηκε να γίνει, αυτή είναι πια η εποχή μας και η εξέλιξη του είδους μας.

Συμφέρον πια για το κάθε τι, ας είναι.

Από μικρός παράτησα το σχολείο που έβλεπα ότι δεν είχε να μου προσφέρει κάτι, μιας και τα ενδιαφέροντά μου ήταν η μουσική, το γήπεδο, τα καθημερινά μας ξενύχτια με την παλιοπαρέα...

Ξύπναγα της καθημερινές μετά της 2 με 3 το μεσημέρι, το τηλέφωνο τότε έγραφε μια μονάδα όσο και να μίλαγες, έτσι λοιπόν είχε δεχτή μια μικρή τροποποίηση.

Μιλάω για της παλιές αναλογικές συσκευές, ξεβιδώναμε το ακουστικό και το μικρόφωνο και συνδέαμε τα καλώδια με το στέρεο και έτσι το μετατρέπαμε σε κονσόλα ραδιοφωνική που μιλάγαμε με ανοικτή ακρόαση σε μικρόφωνο και ο άλλος άκουγε σε ηχεία από τον ενισχυτή του.

Μια συνομιλία της εποχής είχε ως εξής:

- ρε συ, έχεις ακούσει το τάδε κομμάτι από τους τάδε?

- Όχι για βάλε!

Μέχρι να τελειώσει κανείς δε μίλαγε, μετά ήταν η σειρά του άλλου να παίξει.

Ατελείωτες ώρες συνομιλιών.

Αφού βαρυόμασταν αυτή τη φάση μετά ήταν ώρα για έξω, χωρίς δραχμή στην τσέπη η σε σπάνιες περιπτώσεις με πολύ λίγα χρήματα, περνάγαμε ζωή χαρισάμενη, δεν χρειαζόμασταν λεφτά τα πολύ λίγα που μας έλειπαν τα ζητάγαμε απ τους περαστικούς που συναντούσαμε όλη μέρα στο δρόμο, το λεγόμενο σπορ της εποχής μας, το λέγαμε ‘τράκα’. Το ονομα του 'Lemmy' ειναι απο το ιδιο σπορ... :)

Τίποτα απ τον έναν, λίγα απ τον άλλον, ένα τσιγάρο απ τον επόμενο, και … όταν πια μαζεύαμε αυτά που θέλαμε για της υποχρεώσεις της ημέρας η οποίες ήταν, πρώτα τα τσιγάρα μας, μετά ο καφές μας, κα ‘να σουβλάκι για το απόγευμα και το ποτό μας για το βράδυ στο club, α! μαζεύαμε κα ‘να ψιλό και για το ταξί της επιστροφής μας μιας και ήταν μια ώρα δύσκολη, να μην περπατάμε βραδιάτικα αρκετά χιλιόμετρα είχαμε κάνει όλη μέρα, αργότερα που έγινε να είναι τα πρωινά τσάμπα τα λεωφορεία, μετά το ‘RAINBOW’ το ταξί αντί για Ηλιούπολη, πήγαινε στο παλιό αεροδρόμιο του ελληνικού, όπου εκεί έβρισκες κάθε καρυδιάς καρύδι απ όλα τα ξενυχτάδικα της Αθήνας, και πίναμε το καφεδάκι μας, πήγαινε η ώρα 5 το πρωί και την κάναμε κυριλέ κυριλέ με το λεωφορείο για σπίτι...



Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

HEAVY METAL HISTORY from 80's

Heavy Metal = The Way of Life!















θα σας πάω ταξίδι στο χρόνο,

Somewhere Back In Time ,
Έχω συνδυάσει τη μουσική αυτή με την αγαπημένη μου ομάδα, γιατί όταν έμπαινα στη Σκεπαστή Κερκίδα η Αδρεναλίνη έφθανε στα ύψη. Ήταν ακριβώς το ίδιο συναίσθημα που είχα και όταν ήμουν στο Rainbow Rock Club. Τρόπος Ζωής και τα δύο για μένα.
Εδώ θα ήθελα να μιλήσουμε για τη Μουσική που αγάπησα...
T oνομά της θα είναι γνωστό,

τη καρδιά 'μα ρωτήσεις θα πει μοναχά ...

Χέβυ Μέταλ βρε παιδιά!

Ηταν αρχές της δεκαετίας του ογδόντα... θυμάμαι ένα ραδιοπικάπ Αντίκα, είχε το πλατό ενσωματωμένο, επαιρνε δίσκους 16,5 στροφών αν 8υμαμαι καλά,33, 45, και 78 στροφών δισκακια γραμμοφώνου, τα οποια δισκακια ειναι σαν τα σημερινα 7 ιντσα, αυτά τα δι
σκάκια λοιπόν για οσους δεν ξέρουν ειναι μικροτερα απο τους δισκους τους κανονικους των 33 στροφών, και αυτο το πικαπ ηταν κατασκευασμενο για 78αρηδες δισκους, τοτε χρησιμοποιησαν αλλες ορολογιες ελεγαν δηλαδη: Βαλε στο πικαπ μια "πλακα" να ακούσουμε. Το θέμα λοιπον ειναι οτι εχουμε μικροτερο πλατο απο αυτο που 8ελουμε ειναι και χωμενο μεσα στο επιπλο.
Ο Πρωτος μου δισκος ηταν ΒLACK SABBATH - WE SOLD OUR SOUL FOR ROCK 'N' ROLL,
Ηταν μια επιλογη με υμνους της Μεταλικης μουσικης απο τους πρωτους διδαξαντες του ειδους.
Μου τον ειχε χαρισει ενας κο
λητος μου τοτε, πηρα το δισκο και εφυγα γρηγορα για το σπιτι τον εβγαλα απο το εξωφυλλο του και η εκπληξη μου οταν διαπιστωσα οτι δεν χοραγε να μπει μεσα στο πλατο, ηταν απεριγραπτη ,δεν ηξερα τι να κανω ειχα μεγαλη χαρα και ανυπομονησια υστερα απο τοσο καιρο με χαλασμενες απ τα πολλα παιξηματα κασσετες ειχα μπροστα μου ενα βινιλιο, επρεπε να το ακουσω...
Δε το σκεφτηκα και πολυ
, πηρα το ψαλιδι και αρχισα να κοβω το πρωτο κομματι του δισκου, αφου δεν χωραγε αυτος θα τον εβαζα εγω μεσα με οποιοδηποτε κοστος.
Αυτός λοιπόν ηταν ο λογος που με εκανε να αρχισω της βολτες στο μοναστηρακι της κυριακες και να ζηταω τοτε να βρω παλια καλα μεταχειρησμενα πικαπ, γιατι δεν γινοταν καθε δισκο που επαιρνα να του κοβω το πρωτο κομματι της πλευρας για να χωρεσει, μια φορα το εκανα αυτο πριν 29 χρονια απο τη στιγμη αυτη που ειπα να αρχισω να γραφω για την Ροκ Ιστορια στην ελλαδα ετσι οπως την εζησα , και ακομα το σκεφτομαι, το καυμενο το βινυλιο θυσιαστικε και εμεινε να το θυμαμαι για παντα.
Προς το παρον βολευομαστε με το μονοφωνικο ραδιοκασετοφωνακι που είχαμε στο σπίτι, με κασεττες που γραφαμε και ξαναγραφαμε οταν δεν ειχαμε χρηματα να αγορασουμε μια καινουργια αδεια κασεττα, συνηθιζαμε να χαλαμε αυτες που θεωρουσαμε οτι δεν αξιζουν οσο αυτο που θελαμε να ακουσουμε το καινουργιο μας ακουσμα δηλαδη, οτι υλικο επεφτε στα χερια μας, τοτε δεν υπηρχαν πολλα συγκροτηματα και για να βρεις ανθρωπο που να ακουει Heavy Metal για να μπορεσεις να μαθεις κατι καινουργιο απο τα δικα του ακουσματα εκεινη την εποχη ηταν πολυ σπανιο θεμα.
Στο γυμνασιο ημουν ο Μοναδικος Μεταλας, με κοιταγαν ολοι απο τοτε περιεργα θυμαμαι, Το Ντυσιμο τοτε για τον Μεταλα ηταν τελετη ολοκληρη, με αγαπη για τη μουσικη πιστη και οραμα για την ιδεα που αντιπροσωπευε, ενιωθε μοναδικος, μονος του, διαφορετικος απ το κοπαδι που εβλεπε γυρω του, ηταν καθαρα αντιδραση στο κατεστημενο τελικα, πεισμα...
Τα χρονια περνανε και οι καταστασεις αλλαζουν πολλα στη ζωη μας, η φιλοι που ορκιζοντουσαν καποτε αιωνια φιλια, δεν υπαρχουν πια, τιποτα δεν ειναι ιδιο.
Η Μουσικη περασε φασεις πολλες, το ειδος εξεληχτηκε οπως και ολα στις μερες μας, χιλιαδες πια η μπαντες τωρα Θελει χρονο και ψαξιμο με τη μουσικη οσο ποτε αλλοτε.

Το Ραδιο Up The Irons ειναι εδω για να σας ταξιδεψει με φανταστικες Rock & Metal μουσικες επιλογες.
24 ωρες την ημερα On Air
της καθημερινες απο της 12 τα μεσανυχτα περιπου μεχρι την αλλη μερα το μεσημερι με επιλογες απο ολο το φασμα της ροκ απο λιστα που επιλεγουμε παντα με ιδιαιτερη προσοχη για τη δικια σας απολαυση, και απο το απογευμα μεχρι τα μεσανυχτα με Live επιλογες απο την τεραστια μουσικη δισκοθηκη μας.
Ευχαριστουμε που μας επισκευτηκατε.
Ευχομαστε καλη βολτα στον ιστο,και μην ξεχνατε...
Συντονιστητε στο καλυτερο μουσικο ραδιοφωνο